Tweede verslag!
Door: Cors
Blijf op de hoogte en volg Corstiaan
16 Juni 2014 | Nieuw Zeeland, Ashburton
Goede morgen Family and Friends!
Alweer een tijdje geleden dat ik mijn eerste verslagje heb gepubliceerd. Daarom nu snel weer even een update van mijn ervaringen!
Allereerst even een rectificatie: Mount Hutt is natuurlijk helemaal niet de hoogste berg van NZ, dat is Mount Cook! Als Nederlander vond ik Mount Hutt toch al erg hoog! :)
Na het verblijf van 12 dagen in het hotel in Methven mocht ik eindelijk naar de farm. Woensdag was de laatste dag van de oriëntatie en daarom gingen we wat sightseeing doen op de weg naar Christchurch. We zijn gestopt bij een van de grote rivieren van Nieuw-Zeeland en hebben een door de aardbeving verschoven weg bekeken (erg indrukwekkend!). In Christchurch zelf hebben we het museum over de aardbevingen bezocht, geluncht en ’s middags laserstrike gespeeld.
De boer en zijn vrouw kwamen mij woensdagavond ophalen na met zijn allen gebarbecued te hebben. Het was erg gezellig met de groep in het hotel. Er waren Nederlanders, een Engelse, een Ier, Japanners, een Israëli en natuurlijk Nieuw-Zeelanders!
Toen we eenmaal de auto vol hadden geladen met al mijn spullen konden we vertrekken richting de farm. De auto zat erg vol met mijn koffers en al de spullen waar NZDC (New Zealand Dairy Careers) voor had gezorgd. Denk aan: Heel veel kookgerei, slaapspullen, handdoeken, theedoeken, waterkoker, broodrooster, wekker, werkkleding, schoonmaakspullen en natuurlijk boodschappen voor de eerste paar dagen.
Even later waren we op de farm en konden we alles weer uitladen, het hele huisje stond vol! Het duurde dan ook wel even voordat ik alles een plekje had gegeven maar ik ben nu, 4 dagen naderhand, wel aardig gesetteld. Zelfs met WiFi, die het de eerste drie dagen ook nog niet deed.
Ik ben er al wel achter gekomen dat de manier van boeren niet te vergelijken is met die van Nederland. Het was dan ook erg wennen en misschien had ik wel een beetje last van een cultuurshock! De koeien lopen jaarrond buiten in de wei en ’s winters op een run-off, een half uur verderop. Dit is een akker met boerenkool (maar dan wat groter) die ze op mogen eten. Iedere dag krijgen ze 20 meter van zo’n veld kool en één wagen met ingekuild voer. Dit is dan ook mijn taak in de winter. Ik ga dan met een Filippino naar de run-off 700 koeien voeren, ik rijd met de voerwagen en de Filippino verzet het schrikdraad. Ook het werken met grote kuddes van 300 tot 400 koeien is wennen. Zo'n kudde maakt hele andere bewegingen dan een groepje van 20/30 koeien!!
Gisterenmiddag (zondagmiddag) ben ik naar de oceaan gereden met mijn motor. Deze ligt maar op 200/300 meter afstand en hoor ik ook regelmatig ruisen als ik in m’n bed lig! De oceaan grenst aan een klif die stukje bij beetje afkalft. Een aantal jaren terug heeft de vorige boer de afrastering zelfs moeten verzetten! Je kon goed zien dat Nieuw-Zeeland eigenlijk alleen maar bestaat uit kiezelstenen en grind met bovenop een kleine teeltlaag, erg apart.
Ik hoop jullie weer een beetje een goede indruk gegeven te hebben van wat ik hier allemaal meemaak! Op de foto’s kun je mijn huis, de oceaan en de klif zien. Ook zie je een foto van de weg die een paar meter verschoven is, voorheen was deze weg kaarsrecht!
Bedankt voor de leuke reacties en tot de volgende keer!
Groet, Cors
Alweer een tijdje geleden dat ik mijn eerste verslagje heb gepubliceerd. Daarom nu snel weer even een update van mijn ervaringen!
Allereerst even een rectificatie: Mount Hutt is natuurlijk helemaal niet de hoogste berg van NZ, dat is Mount Cook! Als Nederlander vond ik Mount Hutt toch al erg hoog! :)
Na het verblijf van 12 dagen in het hotel in Methven mocht ik eindelijk naar de farm. Woensdag was de laatste dag van de oriëntatie en daarom gingen we wat sightseeing doen op de weg naar Christchurch. We zijn gestopt bij een van de grote rivieren van Nieuw-Zeeland en hebben een door de aardbeving verschoven weg bekeken (erg indrukwekkend!). In Christchurch zelf hebben we het museum over de aardbevingen bezocht, geluncht en ’s middags laserstrike gespeeld.
De boer en zijn vrouw kwamen mij woensdagavond ophalen na met zijn allen gebarbecued te hebben. Het was erg gezellig met de groep in het hotel. Er waren Nederlanders, een Engelse, een Ier, Japanners, een Israëli en natuurlijk Nieuw-Zeelanders!
Toen we eenmaal de auto vol hadden geladen met al mijn spullen konden we vertrekken richting de farm. De auto zat erg vol met mijn koffers en al de spullen waar NZDC (New Zealand Dairy Careers) voor had gezorgd. Denk aan: Heel veel kookgerei, slaapspullen, handdoeken, theedoeken, waterkoker, broodrooster, wekker, werkkleding, schoonmaakspullen en natuurlijk boodschappen voor de eerste paar dagen.
Even later waren we op de farm en konden we alles weer uitladen, het hele huisje stond vol! Het duurde dan ook wel even voordat ik alles een plekje had gegeven maar ik ben nu, 4 dagen naderhand, wel aardig gesetteld. Zelfs met WiFi, die het de eerste drie dagen ook nog niet deed.
Ik ben er al wel achter gekomen dat de manier van boeren niet te vergelijken is met die van Nederland. Het was dan ook erg wennen en misschien had ik wel een beetje last van een cultuurshock! De koeien lopen jaarrond buiten in de wei en ’s winters op een run-off, een half uur verderop. Dit is een akker met boerenkool (maar dan wat groter) die ze op mogen eten. Iedere dag krijgen ze 20 meter van zo’n veld kool en één wagen met ingekuild voer. Dit is dan ook mijn taak in de winter. Ik ga dan met een Filippino naar de run-off 700 koeien voeren, ik rijd met de voerwagen en de Filippino verzet het schrikdraad. Ook het werken met grote kuddes van 300 tot 400 koeien is wennen. Zo'n kudde maakt hele andere bewegingen dan een groepje van 20/30 koeien!!
Gisterenmiddag (zondagmiddag) ben ik naar de oceaan gereden met mijn motor. Deze ligt maar op 200/300 meter afstand en hoor ik ook regelmatig ruisen als ik in m’n bed lig! De oceaan grenst aan een klif die stukje bij beetje afkalft. Een aantal jaren terug heeft de vorige boer de afrastering zelfs moeten verzetten! Je kon goed zien dat Nieuw-Zeeland eigenlijk alleen maar bestaat uit kiezelstenen en grind met bovenop een kleine teeltlaag, erg apart.
Ik hoop jullie weer een beetje een goede indruk gegeven te hebben van wat ik hier allemaal meemaak! Op de foto’s kun je mijn huis, de oceaan en de klif zien. Ook zie je een foto van de weg die een paar meter verschoven is, voorheen was deze weg kaarsrecht!
Bedankt voor de leuke reacties en tot de volgende keer!
Groet, Cors
-
16 Juni 2014 - 09:32
Dorine:
Leuk Cors! Fijn dat je het naar je zin hebt :) Enne motor, eentje gekocht?
-
16 Juni 2014 - 09:57
Bas Den Bakker:
Hallo Cors, je schrijft over het afkalven van the shore.....Hopelijk groeit het aan de andere kust weer aan zodat NZ toch blijft bestaan. Alleen kan je dan zeggen N-Z is aan de wandel.
Ja de Filipinos zal je nog meer tegen komen in de catlle wereld denk ik. Ze zijn net als wij, goeie en betere en nog anderen. Kijk goed om je heen en kijk hoe ieder het doet. Alle manieren van doen en werken zijn zo gegroeid in de loop van de jaren. Soms met schade en schande. Meestal klopt het toch wel. Er is meestal toch een reden dat ze het linksom doen in plaats van rechtsom.
Keep in shape!!
-
16 Juni 2014 - 10:04
Anne:
Hee,
Heerlijk dat de kust zo dichtbij is! Mooie foto!
Is dat huis voor jou alleen? Ziet er knusjes uit :)
Hoe is het weer daar in de winter? Zeker niet zo koud dan?
Groetjes! -
16 Juni 2014 - 13:29
Corstiaan Den Hollander:
@Dorine:
Heeeeee Dorine!!! Die motor is van het bedrijf, hier rijden we heel de dag mee rond! Maar iedereen heeft een eigen motor, dus is het toch een beetje 'mijn' motor! ;)
@BasdenBakker:
Hoi Bas, leuk dat u mij weer volgt. Ja, de manier van doen is door de tijd ontstaan natuurlijk. Maar hier graven de mensen nog gaten van meters diep om vuil in te storten, beetje ouderwets...
@Anne:
Ja, dat huisje is voor mij alleen, precies groot genoeg! Het is 's ochtends soms wel erg koud, tegen het vriespunt. In de middag warmt het gelukkig wel altijd snel op tot een graad of 10. -
16 Juni 2014 - 16:20
Janneke:
Hoi Corstiaan. bedankt voor je leuke en duidelijke verslag. Zo krijgen we een klein idee hoe het met en bij jou gaat. Je heb een super mooi huis hoor. Daar kan je het weel een poosje in volhouden. Sterkte met het wennen en het thuis voelen daar. je derde verslag. Lieve groetjes van de schans.
-
16 Juni 2014 - 21:55
Justus En Maaike :
Hallo Corstiaan,
Wat schrijf jij leuk!
Zoveel koeien...geef dat niet veel geloei. Indrukwekkend lijkt mij om de oceaan te zien
En te horen. Als het bij ons 22:00 is, hoelaat is het dan bij jou?
Dan ik me een beetje een voorstelling van jouw situatie .
Groetjes,
Tante Maaike en familie
-
16 Juni 2014 - 22:27
Corrien:
Leuk Cors,
Een nieuw bericht; daar keken we alweer naar uit!
Goed om te lezen dat je een fijn plekje voor jezelf hebt gekregen. Je huisje ziet er leuk uit; het lijkt net een vakantiehuisje. Is het wel geïsoleerd, omdat het binnen vrieskoud kan zijn?
Jullie zitten daar in de winterperiode toch?
Begreep ik nu dat je voor 200 mtr mét de motor naar de kust rijdt? Of fijn een verkenningstochtje gemaakt?
En is je woonplaats nu Ashburton?
Mooie foto's, maar het ziet er wel stilletjes uit! Woont de boer zelf ook in de buurt? Of heb je buurtjes vlakbij? Afleiding?? Gelukkig dat er dan toch tenminste wifi is; nietwaar?? :-)
Groetjes van ons allen! -
17 Juni 2014 - 00:25
Corstiaan Den Hollander:
@Janneke:
Groetjes terug Janneke! Lekker aan het genieten van uw kleinzoon??
@Tante Maaike:
Hee tante Maaike! Leuk dat u ook weer mijn verslagjes leest!
Het tijdverschil is nu 10 uur. Ik leef dus altijd een beetje in de toekomst. :D
@Tante Corrien:
Isolatie kennen ze hier in NZ eigenlijk niet, dus alles enkel glas en geen centrale verwarming.
Kan Job niet overkomen in de zomervakantie en er hier eentje aanleggen??? :D
De motor gebruiken we de hele dag door om korte en lange afstanden te overbruggen, anders zijn we de hele dag aan het lopen!
Ik woon samen met de boer rond de boerderij, dus buiten dat is het echt stil ja! -
22 Juni 2014 - 20:21
Bas Hollemans:
Hallo Cors,
Wat leuk, dat we je op deze manier een beetje kunnen volgen. Langzaam maar zeker raak je gesetteld. Hopelijk krijg je ook voldoende de gelegenheid het land te verkennen. Je hebt nu in ieder geval al een auto . Zit je ver van de bewoonde wereld zoals een supermarkt e.d? Veel succes en groetjes van tante Wilma en oom Bas -
22 Juni 2014 - 21:40
Koen En Tineke Logghe:
Hoi Corstiaan, Leuk om je verslagje weer te lezen. En je foto's te zien. Leuk huisje inderdaad. Succes met die grote kudde koeien! En ja, apart dat zo'n weg een paar meter verschuift! Groetjes vanuit het warme Klundert.
-
25 Juni 2014 - 16:38
Pieter Den Hollander:
Hoi Corstiaan,
Ik heb je eindelijk gevonden!!
Was eerst van plan om een briefje te sturen per luchtpost. Zo'n blauwe met dat hele dunne papier.
Blijkt dat dit papier niet meer gemaakt wordt met bijbehorende envelop! haha
Die tijd is voorbij en mag nooit meer terug komen!
Ben apetrots op je!
Via Google Eart heb ik de locatie eens op me gemak bekeken, maar had de afstand naar de oceaan wat verder ingeschat!
Mooi man dat je zo avontuurlijk bent ingesteld en een familie van meer dan 100 personen (alleen al den Hollander) los kan laten.
Ik hoop dat je een logeerkamer heb als we een keer langs komen, of anders maar een hotel afhuren.
Of is die je logeerkamer inmiddels al bezet met 1 of 2 mooie meiden uit New Zeeland!
Ik ga je zeker volgen!
Oom Pieter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
